Podatek od nieruchomości, obok m.in. podatku od środków transportowych, jest określany mianem podatku lokalnego. Czy wiecie, skąd takie nazewnictwo?
Przede wszystkim – w oparciu o Ustawę o podatkach i opłatach lokalnych – cechę „lokalności” w tym przypadku określa akt prawny regulujący kwestię określonych danin. Cecha ta ma zatem charakter jedynie formalny.
Podatki lokalne w rzeczywistym brzmieniu powinny obejmować znacznie szerszą grupę – choćby powiększoną o podatek rolny czy podatek leśny – ponieważ wszystkie one stanowią źródło dochodów gminy, a więc szczebla lokalnego.
Mimo zatem iż Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych traktuje zaledwie o części całej grupy, obejmującej podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych, opłatę targową, opłatę miejscową, opłatę uzdrowiskową, opłatę od posiadania psów, to wychodząc poza formalne granice należy pamiętać, że mimo iż uregulowane w odrębnych aktach prawnych, poniższe daniny również noszą znamiona podatków i opłat lokalnych:
- podatek od czynności cywilnoprawnych
- podatek rolny
- podatek leśny
- podatek dochodowy opłacany w formie karty podatkowej
- podatek od spadków i darowizn
- opłata skarbowa.